1430-1600 Alkmaar, archiefalkmaar.nl, Historisch Kadaster, datering 1430-1600, Kad.A375-b /
Bron: Dresch, Het Hoge Huys /
Gebouwd ca. 1430 door Dirk Symonsz (Aelbout?), burgemeester van 1466-1475.
Daarna bewoond door resp. diens zoon Claas Corff Dirksz (+1506.02.24),
Dirk Claasz Corff (+1511),
kastelein Jan Jansz van der Nijenburg (1512-1513),
Augustijn van Teylingen x Jooste (van Egmond) van der Nijenburg (echter onjuist, zie VPC1534),
1545 kastelein Willem Jansz clocksteller,
1571 Dirk Augustijnsz van Teylingen x Machteld, zuster van Pieter Suys (+1578),
kapitein Jacob Cabeljau (+1574.02.22);
(eerder nog? 1558.10.04? Pieter van Bronkhorst z.v. Andries en Welmoet Claas Corff).
1581 bij executoriale verkoop voor het Hof van Holland gekocht door mr Maarten Meyster x Eva Dirks van Teylingen.
1590 verkoop aan Adriaan Jansz van de Nijenburg (Arch. van Egmond vd Nijenburg nr.207 /
retroacta tot 1566) 1595 eigenaar mr Cornelis van Teylingen, bgmr. Amsterdam; mogelijk verbouwd.
NB. Zie ook Fasel, Claas Corf en zijn omgeving, Alkm.Jb 7 (1971) 78-81 BLOK16-z

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Betr. Willemina/Guillelmine/Guillemette/Willemina de/van Bronchorst/Bronkhorst/Brouchorst, zij huwde 3x;

Betreft haar eerste huwelijk:

= = = = = = = = = = = = =

Betreft haar tweede huwelijk:

Jean de Lannoy, chevalier, seigneur de Mingoval, grand écuyer du roi de Castille en 1520, était le frère aîné de Charles de Lannoy, prince de Sulmona, comte d'Asti et de la Roche, grand écuyer de Charles-Quint, chevalier de l'ordre de la Toison d'or, vice-roi de Naples, et capitaine général de son armée en Lombardie, en 1524. / Jean de Lannoy eut de Phylippotte, fille de Thomas de Plaines, seigneur

Jean de Lannoy, ridder, heer van Mingoval, grand stalmeester van de koning van Castilië in 1520, was de oudere broer van Charles de Lannoy, prins van Sulmona, graaf d'Asti en Roche, grand stalmeester van Karel V, Knight de volgorde van het Gulden Vlies, onderkoning van Napels, en kapitein-generaal van zijn leger in Lombardije in 1524. / Jean de Lannoy moest Phylippotte, dochter van Thomas Plains heer

Jean de Lannoy, Knight, Lord of Mingoval, grand equerry of the King of Castile in 1520, was the elder brother of Charles de Lannoy, Prince of Sulmona, Count d'Asti and Roche, grand equerry of Charles V, Knight the order of the golden Fleece, viceroy of Naples, and Captain General of his army in Lombardy in 1524. / Jean de Lannoy had to Phylippotte, daughter of Thomas Plains lord

= = = = =

DTB begrafenisakten, Parochieregisters Begrafenisakten West-Vlaanderen, parochie St Walburga, gemeente Brugge, aktedatum 20-04-1588, overledene: Joannes Casenbroot. //
DTB begrafenisakten, Parochieregisters Begrafenisakten West-Vlaanderen, parochie St Walburga, gemeente Brugge, aktedatum 03-10-1619, overledene: NN Casenbroot; opm.: wed. Jan. //

= = = = = = =

CASEMBROOD (JAN), Heer van Bakkerzeel, Secretiars van LAMORAAL, GRAAF VAN EGMOND, nam deel in het verbond der Edelen in 1566, doch viel naderhand van hetzelve af, zonder juist de zijde van Spanje te kiezen, en zocht door het vervolgen en doen straffen der beeldstormers zich tegen de vervolgingen des Hertogs van Alba te vrijwaren; maar vruchteloos; hij werd op diens bevel gevat, op de pijnbank gebragt en in de maand Augustus 1568 te Vilvoorden onthalsd. / CASEMBROOD (LEONARD), jongste broeder van den voorg., ontweek tijdig diens lot door de vlugt, en oordeelde het ongeraden om op zijne indaging voor den bloedraad te verschijnen. In 1573 en 1582 was hij wegens Vlaanderen afgevaardigde ter vergadering van den Raad van Staten. Naar Holland geweken, werd hij door de Staten van dat gewest aangesteld tot Raadsheer in het Hof van Holland, † als Voorzitter van hetzelve in den Hage in Maart 1604. / (bron, literatuur, boek titel: Algemeen noodwendig woordenboek der zamenleving ... ; Aanvankelijk zamengesteld door Pieter Gerardus Witsen Geysbeek; en na diens overlijden vervolgd door EENE VEREENIGING VAN VADERLANDSCHE GELEERDEN. / A–K. / uitg. te Amsterdam, bij Gebroeders Diederichs, 1836. //

NA: Nederland’s Adelsboek, jrg.1 (1903), e.v., uitg.CBG.; > jaargang 81 (1990/1991),p.75,e.v.,t/m.94. DE CASEMBROOT, p.94. Literatuur. Genealogie: J. Gaillard, Bruges et le Franc ou leur magistrature et leur noblesse 4 (Brugge 1860) 378-388. / Levensberichten: (IV, V, VIII) in: A.J. van der Aa, Biographisch woordenboek der Nederlanden 3 (Haarlem z.j.) 216-219; (Xc) in N.N.B.W. 3 (Leiden 1914) 206-208; (IV, V, VIII, Xc, Xe) in N.N.B.W. 7 (Leiden 1927) 281-284; (VI, IXa, Xa, zn. van XIa) in N.N.B.W. 8 (Leiden 1930) 262-264. / Familiepapieren. ---. // p.77.: Inleiding. Bij K.B. d.d.15 april 1815, nr.17, werd Leonard de Casembroot (IXa) ingelijfd in de Nederlandse adel. Bij K.B. d.d.17 okt.1838, nr.94, werd Samuel Otto de Casembroot (IXb) erkend in de Nederlandse adel. Bij K.B. d.d.28 dec.1881, nr.27, werd, met wijziging van het K.B. van 15 april 1815, nr.17, jonkheer F. de Casembroot (Xc) erkend in de Nederlandse adel (vervallen wegens niet lichten). Bij K.B. d.d.8 febr.1892, nr.38, werd F. de Casembroot (Xc) erkend en werd hem verleend de titel van baron. Bij k.B. d.d.2 mei 1892, nr.24, werd t.a.v. F. baron de Casembroot (Xc) het K.B. van 8 febr.1892, nr.38, voorzover het de verlening van de titel baron betrof, ingetrokken.
Stamreeks.

I. Caspar Casembroot Ottozn (Gaspard Casebon), geb. Fossano (Piemonte), vestigde zich omstr.1430 te Damme, + Brugge 24 sept.1543, tr. Brugge: Marie Reyphins, begr. Brugge (St.Donastiaan). //

II. Lenaert Casembroot, geb. Brugge 3 maart 1451, raad 1480, schepen 1482, 1488 van Brugge, + ald.16 okt.1514, tr. Brugge 10 aug.1484: Barbe Clémence van Nieuwkerke, dr. van Clemens van Nieuwkerke en N.N. //

III. Mr. Lenaert Casembroot, geb. Brugge 2 nov.1495, j.u.d., schepen 1542, 1544, 1545, 1547, 1549, 1552, 1556, raad 1548, 1550, 1554, 1555, hoofdman 1551, burgemeester 1557 van Brugge, + ald.26 dec.1558, tr.1e 1526: Marie Reyvaert, + Brugge omstr.1530, dr. van Jacob Reyvaert en N.N.; tr 2e Brugge: Godelieve Brest, + ald.8 aug.1570, dr. van Joos Brest en Marie van Hecke. //

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Betreft haar tweede huwelijk:

Jean de Lannoy, (chevalier, seigneur de Mingoval, grand écuyer du roi de Castille en 1520,)
était le frère aîné de Charles de Lannoy, prince de Sulmona, comte d'Asti et de la Roche, grand écuyer de Charles-Quint,
chevalier de l'ordre de la Toison d'or, vice-roi de Naples, et capitaine général de son armée en Lombardie, en 1524. /

Jean de Lannoy eut de Phylippotte, [fille de Thomas de Plaines, seigneur de Marqui,] sa seconde femme,
un fils nommé Nicolas, seigneur de Mingoval et gentilhomme de la chambre de Charles-Quint.

Il eut d'une fille, nommée Le Leu,
un fils bâtard, Jean, qui se maria à
Guillemette, fille d' Adrien de Bronchorst. /

Elle était veuve d’
Alexis, bâtard de Nassau, frère de Chalon prince d’Orange.

====

Jean de Lannoy, (ridder, heer van Mingoval, opper-stalmeester van de koning van Castilië in 1520,)
was de oudere broer van Charles de Lannoy, prins van Sulmona, graaf d'Asti en Roche, opper-stalmeester van Karel V,
ridder in de orde van het gulden Vlies, onder-koning van Napels, en kapitein-generaal van zijn leger in Lombardije in 1524. /

Jean de Lannoy had met Phylippotte, [dochter van Thomas de Plaines, heer van Marqui,] zijn tweede vrouw,
een zoon genaamd Nicolas, heer van Mingoval heer en kamer-heer van Karel V.

Hij had een dochter, genaamd Le Leu,
een bastaard zoon, Johannes, die trouwde met
Guillemette, dochter van Adrien Bronchorst. /

====

Jean de Lannoy, (knight, lord of Mingoval, grand equerry of the king of Castile in 1520,)
was the elder brother of Charles de Lannoy, prince of Sulmona, count of Asti and Roche, grand equerry of Charles V,
knight of the order of the golden Fleece, under-king of Naples, and captain-general of his army in Lombardy in 1524. /

Jean de Lannoy had with Phylippotte, [daughter of Thomas de Plaines, lord of Marqui,] his second wife,
a son named Nicolas, lord of Mingoval and gentleman of the chamber of Charles V.

He had a daughter, named Le Leu,
a bastard son, John, who married
Guillemette, daughter of Adrien Bronchorst. /

= = = =

JAN de CASEMBROOT, Heer van Beckerseele, Edelman en Geheime Raad van den Grave van Egmond, compareerende wegens Vlaanderen in de Vergaderinge der Edelen en Ridderschappen te St Truyen anno 1566, en heeft het Request der Veertien Edelen, aan de Gouvernante te Brussel gepresenteert, mede getekent, waarom hy door Duc D’ Alba’s ordre te Vilvoorden onthalst is den 2 Juny 1568. Hy is getrouwt geweest met Willemina van Bronckhorst, waarby verwekt hadde één dochter. > A. (5e generatie).

In oude genealogie bronnen dossiers CBG): Johan van Casembroot, Heer van Beckerseel, (Heer van Beckerseele, ook Bekkerseel.), geb.1525 in Brugge, Vlaanderen, overleden 14 sep.1568 in Vilvoorde, Brabant, Vlaanderen, 43 jr oud. Notities bij Johan van Casembroot Heer Van Beckerseel: > Heer van Beckerseele (ook Bekkerseel), Zuidned. edele, Edelman en Geheime Raad van den Grave van Egmond, compareerende wegens Vlaanderen in de Vergaderinge der Edelen en Ridderschappen te St. Truyen Ao 1566, en heeft het Request der Veertien Edelen, aan de Gouvernante te Brussel gepresenteert, mede getekent, waarom hy door Duc D' Alba's ordre te Vilvoorden onthalst is den 2 Juny 1568. / Overige bijzonderheden, aanvullende teksten in diverse oude encyclopedieën en geschiedenisboeken: Lid van het Compromis en secretaris van de graaf van Egmont die hem benoemde tot gouverneur van Oudenaarde (1566); hij werd in 1567 met Egmont gevangen genomen, ter dood veroordeeld en onthoofd. De Casembroot is bekend gebleven als humanist. Volgens div. bronnen is zijn overlijdensdatum 2 juni 1568 niet juist, encyclopedieën is zijn overlijdensdatum na de veroordeling van 2 juni 1568, te weten: terechtgesteld op d.d. 14 sept. 1568 te Vilvoorde (Vlaanderen). [meestal is zijn overlijdensdatum die van de veroordeling; vergeleken. Zie verder hierna en ook > http://www.kazenbroot.nl/Genealogie-deCasembroot.03.html

Extra toelichtingen in oude bronnen, literatuur, noten, zie verder hierna.

(bron NNBW): CASEMBROOT (Jehan de) heer van Backerzeele, Zellick, Cobbeghem, Berchem en Fenain, geb. omstreeks 1525, gestorven te Vilvoorde 14 Sept. 1568,
zoon van: Leonard, burgemeester van Brugge en Maria Reyvaert; stamde uit een aanzienlijk brugsch regeeringsgeslacht, dat zich als van italiaansche
afkomst beschouwde, reeds in de 15e eeuw daar bloeide en 6 Oct. 1620 in den adeldom bevestigd werd.

Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek (NNBW) deel 7, p.282-283, zie websites zoals historici.nl, => Jehan de CASEMBROOT.

CASEMBROOT (Jehan de) heer van Backerzeele, Zellick, Cobbeghem, Berchem en Fenain, geb. omstreeks 1525, gestorven te Vilvoorde 14 Sept. 1568,
zoon van: Leonard, burgemeester van Brugge en Maria Reyvaert; stamde uit een aanzienlijk brugsch regeeringsgeslacht, dat zich als van italiaansche
afkomst beschouwde, reeds in de 15e eeuw daar bloeide en 6 Oct. 1620 in den adeldom bevestigd werd.

Eerst opgenomen aan het hof van den landvoogd Emanuel Philibert van Savoye,
trad hij later in dienst van graaf Lamoraal van Egmond als diens secretaris en raadsman.
Hij was een smaalvol en geleerd latijnsch dichter en schrijver, zeer invloedrijk bij zijn meester, die hem in belangrijke zaken gebruikte.
Hij deelde sterk in diens oppositie tegen Granvelle en nam ijverig deel aan het Verbond der Edelen, waarvoor hij in Namen werkte.
Katholiek blijvend, behoorde hij tot de actiefste leden van dat Verbond, stelde zich scherp tegenover geloofsvervolging,
bood mede het Smeekschrift aan en nam deel aan de beraadslagingen der Edelen van het Verbond van St. Truyen en te Duffel
en aan de overeenkomst van 25 Aug. met de landvoogdes.
De Beeldstormers vonden in hem een krachtig bestrijder, al toonde hij zich te Oudenaarde, waar Egmond, als stadhouder van Vlaanderen,
hem tot gouverneur had aangesteld, aanvankelijk geneigd om den Gereformeerden vrijheid van godsdienstoefening toe te staan.
Met Egmond stelde hij zich in het najaar van 1566 ter beschikking van de landvoogdes tot stilling der volksbeweging
en trad weder vooral heftig op tegen de Beelstormers in Vlaanderen, die hij scherp deed vervolgen.
Bij Egmond’s gevangenneming in Sept. 1567 werd ook hij gevat, herhaaldelijk verhoord en gepijnigd,
vooral om hem voor Egmond compromitteerende bekentenissen af te dwingen, terwijl zijn papieren werden geconfisceerd.
Door den Bloedraad 9 Aug. 1568 ter dood veroordeeld, werd hij 14 Sept. 1568 te Vilvoorde onthoofd.

Zijn weduwe, Wilhelmina van Bronkhorst,
schonk hem een dochter, Anna,
die, na den dood van haren vader, Backerzeele terugkreeg op verzoek van haren oom en voogd, Nicolaas de Casembroot.

Van hem bezit men :
Carmen in laudem Marci Laurini et Huberti Goltzii.
Epistola praefixa operi Petri Pecqii in Titulo Juris de Re Nautica.

Zijn portret is gegraveerd door A. van Zijtvelt
en geteekend door een onbekende in het Rijksprentenkabinet te Amsterdam.

Over hem (door Blok):
te Water: Verbond der Edelen II, 419-421, III, 503;
Gachard: Corresp. de Phil. II, II, 365, 453, 513, 572 suiv., 576 suiv., 589;
Groen van Prinsterer: Achives II, 59, 162, 426.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Van der Aa, p.214-215-216, zie o.a. historici.nl, => JAN DE CASEMBROOT:

CASEMBROOT (JAN DE), Heer van Backerzeele, Zellick, Cobbegem, Berchum en Fenain, afkomstig uit een doorluchtig geslacht (voetnoot 1),

en zoon van Leonard de Casembroot, Burgemeester te Brugge, en van Maria Reyvaert.
Casembroot was Edelman van den huize des Hertogs van Savoijen,
en kwam, als Raad en Geheimschrijver, in dienst van den ongelukkigen Lamoraal Grave van Egmond, toen deze Stadhouder van Vlaanderen was,
en werd hierdoor in de zaken van Nederland gewikkeld.

Hij nam deel in het verbond der Edelen, en werd zelfs gekozen tot een der Afgevaardigden, om de bondgenooten te berigten, dat zij den 3den April
met zoo vele paarden en wapenen als zij konden, zich naar Brussel zouden begeven, wordende hij te dien einde met Robbert van Longueval en Johan van Brandenburg,
naar Namen gezonden.

Hij verscheen, met voorkennis van Egmond, in de vergadering te St. Truijen, en onderteekende met vele andere Edelen het antwoord op het request,
door de kooplieden en het volk aan de Edelen te St. Truijen vergaderd overgegeven, met de bede om bescherming tegen de vijanden der gezuiverde godsdienst,
in welk antwoord zij uit naam der verbondene Edelen bij geschrifte verzekerde, dat hun om der religie wil geen leed zou worden aangedaan.

Ook hij was afgevaardigde der Edelen bij geschrifte verzekerde, dat hun om der religie wil geen leed zou worden aangedaan.

Ook hij was afgevaardigde der Edelen op de bijeenkomst te Duffel.

In September des jaars 1566 kwam hij, met last van Egmond, die hem tot Gouverneur van Oudenaarde aanstelde, binnen die stad;
eerst, om haar in rust te brengen, gelijk geschiedde, door den Roomschen hunne kerken te laten behouden,
en den Hervormden eene plaats ter verrigting hunner Godsdienst aan te wijzen;
naderhand om het verdrag, door de Landvoogdesse met de Edelen gesloten, af te kondigen.

Ook gaf hij uit naam van Egmond den Hervormden te Gent en Oudenaarde vrijheid, om buiten de vesten van die steden hunne kerken te bouwen;
en trok, in October 1566, met eenige ruiters naar Axel, om eene beroerte van de Hervormden, die den kerker opengebroken en den Schout gekwetst hadden, te stillen.

(blz.214-215) Doch Casembroot volgde later het weifelend gedrag van Egmond, en zocht zich aangenaam bij het Hof te maken.

[blz.214] (voetnoot 1) Het geslacht de Casembroot of, zoo als sommigen zich schreven, Kaezembrood, was afkomstig uit Piemont,
en schreef zich eerst Caesabon of Kaezabon; doch een van dit geslacht, Caspar Caesabon, verkocht alle zijne goederen,
huis en erve, liggende bij Torato in Piemont, en is uithoofde van de oorlogen en beroerten, aldaar heerschende,
met huisvrouw en kinderen naar Vlaanderen vertrokken.
Hij vestigde zich eerst te Damme en daarna te Brugge, waar hij zijnen naam in de Casembroot veranderde,
en den 30 September 1443 overleed.

- - - - - - - -

[vervolg > blz.215]

Te Gent had hij het in November 1566 reeds zoover gebracht, dat omstreeks 1000 à 1500 personen gehoorzaamheid en getrouwheid beloofden aan de Landvoogdesse,
mits men hen buiten de stad liet ter preek gaan.

Hij ging een stap verder en vervolgde de voorstanders van het gesloten verdrag; arbeidde met onophoudelijken ijver, om de beroerten te stillen;
verdrukte de Onroomschen; zocht de beeldstormers op, van welke hij een-en-twintig te Geeraerdsbergen deed ophangen en een groot aantal geesselen;
ook liggte hij eenen Predikant en eenige burgers van Aalst op, omdat zij de preek hadden bijgewoond op plaatsen, waar men het niet gewoon was.

Dan dit alles kon hem niet baten; want hij werd in het jaar 1567, op bevel van Alva, gevat, en in hechtenis gezet;
waar hij tijd in overvloed had tot nadenken over zijne onstandsvastigheid.
Nadat hij, al wat hij wist, beleden had, werd hij op de pijnbank gebragt.
Hij had reeds zeer veel bekend en Alva wachtte, dat hij wonderbare dingen zou vertellen als men hem pijnigde, daar hij van oordeel was,
dat niemand zoo goed als Backerzeele in staat was, om rekenschap te geven van de bedreven misdaden.

Zijne zaak werd door den Bloedraad met de uiterste gestrengheid behandeld.
Men had zijne papieren onderzocht en daarin veel licht gevonden, maar onderscheidene papieren waren verbrand.
Het gemeen schreef de voornaamste reden der groote gestrengheid van den bloedraad aan den wreden Vargas toe.

Eindelijk werd zijn vonnis opgemaakt, en hij veroordeeld om onthalsd te worden,
welk vonnis te Vilvoorden, den 2den Junij 1568, aan hem is ten uitvoer gelegd.

Hij was gehuwd aan Wilhelmina van Bronkhorst, bij wie hij een dochter naliet,
en staat bekend als een man van verstand en geleerdheid, waarvan ook zijne gedrukte schriften blijken dragen;
als onder anderen:
Carmen in laudem Marci Laurini & Huberti Goltzii.
Epistola praefixa operi Petri Pecquij in Titulo Juris De re nautica.

Het wapen van zijn geslacht bestond uit drie koornaren van drie rozen.

Backerzeele werd beschuldigd den Graaf van Egmond tot deelgenootschap aan den opstand te hebben aangespoord.
Hij stond bij de Spaanschgezinden bekend, “als een der boosaardigste en dubbelhartigste menschen.
Hij wendde voor alles te weten, wat in Spanje en Italië voorviel; gretig was hij in het behandelen van zaken,
en mengde er zich in zonder maat. Men hield hem voor een man van gering aanzien, meer soldaat dan burger.
Hij was te Mechelen, waar hij woonde, gehuwd met eene rijke weduwe, die eerst was gehuwd met
eene bastaard van den Graaf van Nassau en voor de tweede maal met Maingoval.


(blz.215-216) Zijn gezag had hij verkregen sedert Egmond hem last had gegeven met de Staten van Vlaanderen te handelen.”
Zoo althans beschrijft hem Thomas Armenteros.

(vervolg van blz.216). Zie:
de Kempenaer: Vlaemsche Kron. blz.17, 34;
Bor: Nederl. Oorl., B IV. bl.185 (131), 248 (177);
van Meteren: Nederl. Hist. - D. I. bl.488;
Strada: Hist. de la Guerre des Pais-Bas, Tom. II. pag. 81, 118;
Hooft: Nederl. Hist., bl. 181;
Brandt: Hist. der Reform., D. I, bl. 372, 465, 481;
van Leeuwen: Batt. Ill., bl. 895;
Wagenaar: Vaderl. Hist., Dl. VI., blz. 125, 174, 249, 284;
Vrolikhert: Vliss. Kerkh., blz. 270-274;
te Water: Hist. van het eerb. der Eedelen, St. II. bl. 419-321, St. III. bl. 503;
Kok: Vaderl. Woordenb., Aanh. D. II. bl. 184-186;
Scharp: Geschied. van Axel, St. I, bl.107, St. II, bl.215;
de Chalmot: Biogr. Woordenb.;
Groen van Prinsterer: Archiv. de la Mais. d’ Orange-Nassau, Tom.II. pag.59, 162, 426;
Arend: Algem. Geschied. des Vaderl., D.II. St.IV. bl. 202, 290, 293, 296, 297, 432, 499, 504, St.V. bl. 52-57, 88;
Gachard: Corresp. de Phil. II., Tom.II. pag. 365, 453, 513, 572 et suiv., 576, 578, 589;
Gaillard, Influence de la Belgique sur les Prov. Unies, p.251,
uit familiepapieren aangevuld.

==================== = = = = = = = = = = = = = = = =

Samengevat oude bronnen genealogie en literatuur woordenboeken:

JAN de CASEMBROOT, Heer van Beckerseele, Edelman en Geheime Raad van den Grave van Egmond,
compareerende wegens Vlaanderen in de Vergaderinge der Edelen en Ridderschappen te St Truyen anno 1566,
en heeft het Request der Veertien Edelen, aan de Gouvernante te Brussel gepresenteert, mede getekent,
waarom hy door Duc D’ Alba’s ordre te Vilvoorden onthalst is den 2 Juny 1568.
Hy is getrouwt geweest met Willemina van Bronckhorst,
waarby verwekt hadde één dochter. > A. (5e generatie).

Van der Aa, p.214-215-216, zie o.a. historici.nl, => JAN DE CASEMBROOT:
CASEMBROOT (JAN DE), Heer van Backerzeele, Zellick, Cobbegem, Berchum en Fenain, afkomstig uit een doorluchtig geslacht (voetnoot 1),
en zoon van Leonard de Casembroot, Burgemeester te Brugge, en van Maria Reyvaert.
Casembroot was Edelman van den huize des Hertogs van Savoijen,
en kwam, als Raad en Geheimschrijver, in dienst van den ongelukkigen Lamoraal Grave van Egmond, toen deze Stadhouder van Vlaanderen was,
en werd hierdoor in de zaken van Nederland gewikkeld.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(voetnoot 1) Het geslacht de Casembroot of, zoo als sommigen zich schreven, Kaezembrood, was afkomstig uit Piemont,
en schreef zich eerst Caesabon of Kaezabon; doch een van dit geslacht, Caspar Caesabon, verkocht alle zijne goederen,
huis en erve, liggende bij Torato in Piemont, en is uithoofde van de oorlogen en beroerten, aldaar heerschende,
met huisvrouw en kinderen naar Vlaanderen vertrokken.
Hij vestigde zich eerst te Damme en daarna te Brugge, waar hij zijnen naam in de Casembroot veranderde,
en den 30 September 1443 overleed.

= = = = = =

nl.wikipedia.org/wiki/Jan_van_Casembroot /
Jan van Casembroot (ook Jehan of Johan de Casembroot genoemd)
(Brugge, ca.1525 - Vilvoorde, 14 september 1568) was een Zuid-Nederlandse edelman en dichter.
Hij was heer van Bekkerzeel, Zellik, Kobbegem, Berchem en Fenain.
Levensloop: Van Casembroot was afkomstig uit een Brugs regentengeslacht, oorspronkelijk uit Piemonte. Hij was een zoon van de Brugse burgemeester Lena(e)rt Casembroot (1495-1558) en Willemina van Bronckhorst.
Hij was de secretaris van de graaf van Egmont en sloot zich aan bij het Eedverbond der Edelen, in welke hoedanigheid hij op 5 april 1566 aan de landvoogdes Margaretha van Parma het Smeekschrift aanbood, waarin voor verdraagzaamheid in geloofsaangelegenheden werd gepleit. Ofschoon trouw aan het katholicise, toonde hij zich een fel tegenstander van kardinaal Granvelle. Maar hij was ook tegen de Beeldenstorm (10 augustus 1566).
Van Casembroot werd door de graaf van Egmont tot gouverneur van Oudenaarde benoemd en wist de rust in deze stad te herstellen. In de overeenkomst die hij met de calvinisten sloot, ging hij evenwel verder dan de toegevingen van de landvoogdes in het Akkoord van 25 augustus 1566 (staking van het geloofsonderzoek). Hij werd samen met graaf van Egmont op 9 september 1567 gearresteerd, waarna zijn bezittingen verbeurdverklaard werden. Na folteringen werd hij op 9 augustus 1568 door de Raad van Beroerten o.l.v. van de hertog van Alva ter dood veroordeeld en op 14 september te Vilvoorde onthoofd. (= in 1568)
Van hem zijn enkele Latijnse gedichten uitgegeven die getuigen van een humanistische vorming.

nl.wikipedia.org/wiki/Bekkerzeel
Bekkerzeel is een deelgemeente van de Vlaams-Brabantse gemeente Asse.
Het was tot 1976 een zelfstandige gemeente. Geschiedenis: Bekkerzeel lag in de karolingische tijd in de Brabantgouw en later, tot het einde van de 18e eeuw in het kwartier Brussel van het Hertogdom Brabant, in het Heilige Roomse Rijk. Op de pastorij van Bekkerzeel werd in 1789 het bevel van de troepen van de Verenigde Nederlandse Staten overgedragen aan generaal Jan Andries van der Meersch.

nl.wikipedia.org/wiki/Asse_(Vlaams-Brabant)
Asse is een Belgische gemeente, gelegen in de provincie Vlaams-Brabant in het arrondissement Halle-Vilvoorde.
De gemeente is de hoofdplaats van het gerechtelijk en bestuurlijk kanton Asse. Asse telt ruim 30.000 inwoners, die Assenaren worden genoemd. Het lokale dialict is het Asses. / Kernen: Asse telt zes deelgemeenten, daarnaast kent de gemeente nog 6 andere woonkernen: Asse (met dorskernen: Asse-centrum, Asbeek, Asse-Terheide, Krokegem, Walfergem), Bekkerzeel, Kobbegem, Mollem (met dorskernen: Mollem en Bollebeek), Relegem, Zellik (met het gehucht Neerzellik).

nl.wikipedia.org/wiki/Zellik
Zellik is een deelgemeente van de gemeente Asse in de Belgische provincie Vlaams-Brabant (arrondissemente Halle-Vilvoorde).
Geschiedenis: Zellik was een zelfstandige gemeente tot einde 1976. Bevolkingsexplosie: Zellik ligt in de Rand rond Brussel. Naam en dialect: De inwoners van Zellik zijn de Zelliknaars en hun lokale dialect is het Zelliks. Rooms-katholieke kerk: De beschermheilige van Zellik is de Heilige Bavo.
nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Bavo / Bavon van Gent, geboren als Allowin, (Haspengouw - Gent, 1 oktober 654) is een christelijke heilige. Volgens latere legenden zou Bavo een zoon zijn geweest van Pepijn van Landen en dus een broer van de heilige Gertrudis van Nijvel en Begga. Na zijn dood kwam zijn verering op gang. Zijn lichaam werd overgebracht naar een kerk in Gent. Er heerst nog altijd controverse over het feit of hij al dan niet eerst tot de monniken gemeenschap van de nabijgelegen Sint-Pietersabdij toetrad en de Sint-Baafsabdij later werd gesticht. De feestdag van Bavo is 1 oktober. Lijst met kerkgebouwen gewijd aan Bavo van Gent: Sint-Baafskerk of Sint-Bavokerk: Zie verder nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Bavokerk

nl.wikipedia.org/wiki/Kobbegem
Kobbegem is een dorp in de Belgische provincie Vlaams-Brabant en een deelgemeente van Asse.
Kobbegem was een zelfstandige gemeente tot einde 1976. Het is een van de weinige rustige dorpen in de nabijheid van Brussel. Nabij de kerk bevindt zich het: Kobbegem Hof. Het is een een voormalige 17e eeuwse hoeve die gebruikt wordt voor seminaries en evenementen. Externe link, website over Kobbegem.

= = = = = =

Website rkd.nl, met afbeelding van een schilderij met familiewapen van: JEAN de CASEMBROOT, Seignr. de Bekesele premier / Conseiller, et Super-intendant des affaires du Comte / Lamoral d’Egmont Gouverneur, de Flandres et d’Artois. / Mourut l’ année 1568. de son age 41. / Wapenschild met drie korenhalmen, bekroond door helm en figuurtje met weegschaal en drie korenhalmen in de handen. / op het schilderij rechtsonder gemerkt: A.v.Zyluelt.fec. (wsch.: Anthony van Zijlvelt, datering (werkzame periode 1652-1695), titel: Portret van Jehan de Casembroot (1525-1568), IB-nr.2012160. / Jehan de Casembroot, geboren 1525, overleden te Vilvoorde op 14 september 1568, ouders Lenaert Casembroot en Maria Reyvaert; gehuwd met Wilhelmina van Bronkhorst. // Mijn opm.: Zijn geboortejaar kan geen 1525 zijn, omdat zijn leeftijd is vermeld als 41, is verm. geb.jaar 1527. //

= = = = =

N.B.: De volgende personen zijn vermeld in het archief website arch.be, => Het Rijksarchief in België, gevonden via zoeken => search.arch.be, de volgende personen:

DTB begrafenisakten, Parochieregisters Begrafenisakten West-Vlaanderen, parochie St Walburga, gemeente Brugge, aktedatm 20-04-1588, overledene: Joannes Casenbroot. //
DTB begrafenisakten, Parochieregisters Begrafenisakten West-Vlaanderen, parochie St Walburga, gemeente Brugge, aktedatm 03-10-1619, overledene: NN Casenbroot; opm.: wed. Jan. //

= = = = = = =

CASEMBROOD (JAN), Heer van Bakkerzeel, Secretiars van LAMORAAL, GRAAF VAN EGMOND, nam deel in het verbond der Edelen in 1566, doch viel naderhand van hetzelve af, zonder juist de zijde van Spanje te kiezen, en zocht door het vervolgen en doen straffen der beeldstormers zich tegen de vervolgingen des Hertogs van Alba te vrijwaren; maar vruchteloos; hij werd op diens bevel gevat, op de pijnbank gebragt en in de maand Augustus 1568 te Vilvoorden onthalsd. / CASEMBROOD (LEONARD), jongste broeder van den voorg., ontweek tijdig diens lot door de vlugt, en oordeelde het ongeraden om op zijne indaging voor den bloedraad te verschijnen. In 1573 en 1582 was hij wegens Vlaanderen afgevaardigde ter vergadering van den Raad van Staten. Naar Holland geweken, werd hij door de Staten van dat gewest aangesteld tot Raadsheer in het Hof van Holland, † als Voorzitter van hetzelve in den Hage in Maart 1604. / (bron, literatuur, boek titel: Algemeen noodwendig woordenboek der zamenleving ... ; Aanvankelijk zamengesteld door Pieter Gerardus Witsen Geysbeek; en na diens overlijden vervolgd door EENE VEREENIGING VAN VADERLANDSCHE GELEERDEN. / A–K. / uitg. te Amsterdam, bij Gebroeders Diederichs, 1836. //